Schroefankers voor de montage van bouwdelen op beton

Afbeelding bovenaan: Schroefankers zijn berekend op zeer hoge belastingen.

Voor de montage van bouwdelen op beton worden meestal ankers gebruikt. Er bestaan grofweg drie soorten ankers: chemische ankers, mechanische ankers en schroefankers. Het is niet zo, dat een van deze soorten per definitie beter is dan de andere, maar er zijn toepassingen waarbij een bepaald soort anker duidelijke voordelen biedt. Chemische ankers zijn geschikt voor bevestigingen in zachte materialen; mechanische ankers en schroefankers worden veel gebruikt in beton en harde steensoorten. Schroefankers worden steeds populairder, want dankzij innovaties en nieuwe toelatingen zijn ze geschikt voor steeds meer toepassingen en materialen.

Chemische ankers hebben een flinke ontwikkeling doorgemaakt, maar het basisprincipe is niet veranderd. Een chemisch anker maakt gebruik van een tweecomponentenmateriaal, dat in het boorgat met de ondergrond reageert en zo het anker of de draadstang fixeert. Chemische ankers oefenen bij de montage geen druk uit op het materiaal, waarin ze worden vastgezet en zijn daarom vooral geschikt voor de toepassing in metselwerk en broze materialen. Nadeel is dat ze relatief duur zijn; er voor de verwerking soms speciaal gereedschap nodig is en het uitharden van het materiaal lang kan duren.

Mechanische ankers – zoals keilbouten of spreidankers – hebben een conische schroef aan het uiteinde, die bij het aandraaien metalen delen tegen de wand van het boorgat drukt en zo het anker vastklemt. Een mechanisch anker veroorzaakt een behoorlijke druk op het materiaal, waarin het is aangebracht. Er moet dus voldoende massa om het anker aanwezig zijn om te voorkomen dat het materiaal barst. Mechanische ankers zijn dus minder geschikt voor zwakke materialen zoals baksteen, natuursteen of gasbetonblokken. Het grote voordeel van mechanische ankers is de lage prijs en de relatief eenvoudige verwerking.

Schroefankers

Schroefankers hebben een schroefdraad, die in het beton snijdt. De verbinding wordt dus alleen met de schroefdraad gerealiseerd. Schroefankers oefenen bij de installatie veel minder kracht uit op de ondergrond dan mechanische ankers en zijn nog eenvoudiger te verwerken. Het boorgat kan eenvoudig gereinigd worden door de boor een paar keer in en uit het boorgat te bewegen waarna de schroef meteen ingedraaid en belast kan worden.

Schroefankers kunnen een zeer hoge belasting aan en zijn geschikt voor harde steensoorten en gescheurd of ongescheurd beton. Dankzij innovaties zijn ze inmiddels ook toegelaten voor bevestigingen in verschillende soorten kalkzandsteen, gasbeton, baksteen en in kanaalplaatvloeren – zelfs bij mogelijke blootstelling aan brand of seismische lasten.

Schroefankers kunnen gebruikt worden voor de montage van kabelgoten, lichtarmaturen, leidingsystemen, systeemplafonds, relingen, vangrails en zonnewering. Omdat ze ook weer uitgedraaid kunnen worden, zijn ze bovendien bruikbaar voor (tijdelijke) constructies zoals schoren, bekistingen, steigers, tunnel- en gevelplaten.