Vorige week kwam het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB) naar buiten met het bericht dat de woningcrisis is opgelost zodra ieder dorp of stad slechts één straat bij bouwt. Meer dan een leuke clickbait is dit natuurlijk niet. Maar als je het nieuwbericht leest, lijkt er bijna op dat ze idee dit serieus hebben doorberekend.
Dit soort concepten zijn waarschijnlijk ontstaan met de gedachte dat er toch ook eens wat goed nieuws over de woningmarkt moet worden geschreven. Mee eens, want er is al te veel geschreven over hoe slecht het is in de woningmarkt. Maar goed beschouwd slaat deze aanpak de spreekwoordelijke bouwsteigerplank volledig mis.
Niet verhuizen voor KPN
Het EIB geeft aan dat het huidige beleid te veel gericht is op concentraties van bouw en dat er meer spreiding moet komen. Ongetwijfeld zal daar een kern van waarheid in zitten maar laten we onszelf niet voor de gek houden. Waar willen mensen wonen? Dat bepalen ze nog altijd zelf zolang we nog in een democratisch land wonen. Mensen willen (of moeten) wonen waar ze werken. Het is immers duidelijk geworden dat het fileprobleem weer terug van weggeweest is. Zelfs toen we jaren geleden grote telecomproviders naar Groningen of Maastricht lieten verhuizen, bleek dat niet te werken.
Nog steeds te laat
Daarnaast mist dit idee nog een ander aspect. Dat is de sense of urgency . Er wordt gesproken over 300.000 in 2030. Dat levert geen oplossing voor het probleem dat er nu is. En dat is wel nodig want nog steeds is er acute woningnood voor veel woningzoekers. Daarom zou ik ervoor willen pleiten dat we ons vooral enthousiast laten maken voor oplossingen die direct wat opleveren.