De koning sprak in de troonrede over het belang van kansengelijkheid. In de praktijk staan we daar op de woningmarkt nog ver van af.
Want hoe fair is het dat voor de aankoop van A+-labelwoningen meer geld geleend kan worden dan voor de lager gelabelde woningen? Terwijl huishoudens met hogere inkomens juist vaker een zeer energiezuinige woning kopen. En hoe eerlijk is het dat na een scheiding de vertrekkende partij zonder veel ondersteuning de woningmarkt weer opkomt? En ex-studenten zonder vermogende ouders dan? Zij staan op 2-0-achterstand op de woningmarkt. Hun opgebouwde studieschuld wordt voor een flink deel meegenomen bij het berekenen van de leencapaciteit.
Het wordt tijd dat meer partijen – ook binnen de financiële sector – verder kijken dan de huidige financieringsnormen en met elkaar gaan optrekken. Want zoals de koning al uitsprak: “Democratie is een houding. Het is de bereidheid te luisteren, begrip op te brengen een zorgvuldige afweging van belangen te maken.”