Kort voor verkiezingen zitten alle kandidaat gemeenteraadsleden in spanning of ze worden gekozen en zich actief kunnen gaan inzetten om hun idealen te verwezenlijken. Dat is het juiste moment om eens uit de doeken te doen dat al die idealen en ambities op de één of andere manier gelieerd zijn aan het werk van de leden van de Vereniging van Infrabedrijven MKB Infra.
Deze leden vallen niet allemaal onder de wettelijke maximumgrens voor het midden- en kleinbedrijf, maar het zijn wel zonder uitzondering trotse, lokaal gevestigde familiebedrijven en ze zijn allemaal gespecialiseerd in waardecreatie. Ze fabriceren maatschappelijke waardes als veiligheid, volksgezondheid, sociale verbinding, efficiëntie en welzijn, en scheppen voorwaarden voor economische groei, welvaart, natuurinclusiviteit, klimaatbestendigheid, biodiversiteit en energietransitie.
De kandidaten zullen denken: we hebben het toch over infrabedrijven? Die leggen toch wegen en rioleringen aan en zo? Dat klopt, maar de producten uit de sector grond-, weg en waterbouw vertegenwoordigen nog veel meer. Het werk van infrabedrijven vormt de basis voor woningbouw en dus voor de huisvesting van de kiezers bij de gemeenteraadverkiezingen. En hun producten zorgen ervoor dat de kiezers bij de stembus kunnen komen over de weg of het trottoir. Feitelijk faciliteren ze dus indirect de verkiezing van gemeenteraadsleden. Dat is een waarde die niet in geld uit te drukken is.
Primaire voorzieningen
Evenmin in geld uit te drukken zijn primaire voorzieningen, zoals: warmte in huis door stadverwarming; langere levensverwachting door schoon water en riolering; contact met familie en vrienden via mobiliteit en communicatielijnen; thuiswerken tijdens een pandemie en woonkeuzevrijheid voor forensen; kennis via internet en glasvezel; verkeers- en sociale veiligheid door straatverlichting; recreatie op fietspaden, in natuurgebieden op sportvelden en op het water; leidingen die energietransitie faciliteren; parken, bermen en andere groenvoorzieningen voor leefbaarheid en natuurinclusiviteit; auto- spoor- en waterwegen ten behoeven van economische ontwikkeling of vakantie; en bovenal waterveiligheid oftewel bijna de helft van het Nederlandse landoppervlak.
Dat alles is infrastructuur. En die wordt bijna volledig gecreëerd onder verantwoordelijkheid van de mensen die nu in spanning zitten of ze worden gekozen, namelijk via overheidsopdrachten, die worden uitgevoerd na heftige concurrentie in een aanbesteding op basis van laagste prijs. Het is onvoorstelbaar en eigenlijk onacceptabel dat de maatschappij deze primaire behoeftes alleen waardeert op productprijs in plaats van een budget toe te kennen gerelateerd aan de waarde, dus uit te gaan van wat het zou moeten kosten.
Het is ook onbegrijpelijk hoe onze lidbedrijven ondanks bedrijfseconomisch zelfs onverantwoorde rendementen, iedere dag weer enthousiast hun mensen aan weten te moedigen tot topprestaties, zodat er een product wordt neergezet waar iedereen trots op is; hoe ze zich belangeloos kunnen inzetten voor de lokale gemeenschap, of dat nou gebeurt via facilitering van (sport)evenementen, sponsoring of inzet van kansarme inwoners; en hoe ze daarnaast ook nog het enthousiasme kunnen blijven opbrengen om actief stadsgenoten op te leiden tot trotse vaklieden.
Koopjesjacht
Zolang de budgetverantwoordelijke politici zich daarvan niet bewust zijn als ze sporten, wandelen, naar het toilet gaan, een eitje koken, thuis of op kantoor gaan werken, op de bank naar de tv kijken, en het product dat infrabedrijven leveren alleen waarderen op laagste prijs, worden de ambities en idealen van de kandidaat gemeenteraadsleden dus ondergeschikt gemaakt aan een ordinaire koopjesjacht.
Mijn boodschap aan de kandidaat-gemeenteraadsleden is dan ook: denk eerst aan deze primaire waardes van infrastructuur en integreer ze in overleg met onze leden in je uitvraag, want die miskende waardes vormen wel de basis, het fundament voor hetgeen jullie in de komende vier jaar willen opbouwen.
En wie wil er nu bouwen op een (te) goedkoop of incompleet fundament?